Het ontstaan
Het Credo avontuur begon in 2011 met Jaap, Astrid, Eric en Monique. Twee koppels die samen de handen ineen hebben geslagen om iets terug te doen voor de maatschappij.
Waar het begon
Als koppels leerden ze elkaar kennen in de kerk en organiseerden ze interkerkelijk tienerwerk. Tijdens tieneravonden bleken ze meer overeenkomsten te hebben dan verwacht. Vanuit het gezamenlijke bedrijf Credo Consultancy ontstond bij hen het verlangen om concreet iets terug te doen voor de maatschappij. Je verantwoordelijkheid nemen voor de wereld om je heen, heel concreet. In de directe leefomgeving, daar waar je woont en werkt. Juist daar kun je zichtbaar het verschil maken voor hen die het minder goed hebben.
Naastenliefde in de praktijk
De zoektocht begon op basis van Mattheus 25 vers 40: “Wat je voor de minste hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan”. Wie waren dan die ‘minste’? Ze gingen op zoektocht: hongerigen, dorstigen, naakten, gevangenen, daklozen, weduwen, wezen... Het bericht van zwerfjongeren trof beide koppels in hun hart. De cijfers bleken hartverscheurend. Volgens onderzoek zouden er 10.000 zwerfjongeren in Nederland zijn, waarvan 200 in Maastricht. Bewogenheid voor deze jongeren bracht hen in beweging. Een beweging die verder zou reiken dan ze toen konden bedenken.
De eerste ontdekkingen
Zo gingen ze door heel Nederland op zoek naar de oorzaak van deze schrijnende problematiek. En belangrijker, had de maatschappij hierop een antwoord? Alles wat er in Nederland gedaan werd, bleek merendeels grootschalig en onpersoonlijk. Dat wilden zij absoluut niet. Het lijkt een open deur, maar de basis van de oplossing is eenvoudig… “Als een auto geen brandstof heeft, gaan we tanken. Als een jongere geen gezin heeft, dan bied je die jongere een gezin!” Zo ontstond het idee om een Credo Huis te starten. Een warm en liefdevol (t)huis met een gezinssetting en een veilig netwerk om de jongeren heen.
Het eerste Credo Huis
In februari 2013 werd het eerste Credo Huis geopend in Maastricht. 100% een burgerinitiatief, bekostigd vanuit eigen gelden en giften. De opstart van dit prachtige project kenmerkte zich door bewogen- en bevlogenheid, groot geloof en voldoende naïviteit om te durven starten. De bewogen- en bevlogenheid voor de doelgroep heeft direct een niet meer te remmen beweging in gang gebracht. Het eerste huis is bovendien gebouwd op een groot geloof. Wat voor mensen onmogelijk is, blijkt mogelijk bij God. Een hele portie naïviteit zorgde ervoor dat de initiatiefnemers onbevangen in de bres sprongen en tot actie overgingen, in plaats van beleidsplannen schrijven en vergaderingen inplannen.
Tot op heden waren de Credo Huizen financieel volledig afhankelijk van giften en de zorgbekostiging door de overheid. Dat is een complexe afhankelijkheid. Naast financiële onzekerheid, ervoeren de initiatiefnemers ook de kwalitatieve en financiële grenzen van het zorgsysteem.
Van Credo Huis naar Credo beweging
Door in de praktijk te staan ontdekten ze dat de bres vele malen groter is dan aangenomen. CBS spreekt in haar rapport “Jongeren buiten beeld” over meer dan 133.000 jongeren die in Nederland nergens meer in een systeem zichtbaar zijn. Dat maakte de ambitie om meer jongeren tot bloei te brengen alleen nog maar sterker. Waar ze ooit begonnen met één Credo Huis werd in 2019, het tweede Credo Huis, onder zelfstandige verantwoordelijkheid van een lokale stichting, geopend in Pelt in België. Ze stelden zich tot doel om 100 Credo Huizen te realiseren vanuit lokale en/of regionale stichtingen. Zo kan Credo vanuit een coöperatieve samenwerking, jaarlijks 1000 jongeren een nieuwe start geven. De lokale stichtingen geven met het bestuur vorm, inhoud en richting aan de Credo beweging. Zo verspreidt de Credo familie zich over Nederland, Vlaanderen en wie weet waar nog meer!
De Credo Coöperatie
Tot op heden zijn de Credo Huizen financieel volledig afhankelijk van de zorgbekostiging door de overheid. Dat is een complexe afhankelijkheid. Naast financiële onzekerheid, worden ook de kwalitatieve en financiële grenzen van het zorgsysteem ervaren.
De financiële middelen in de coöperatie worden opgebracht door de overheid, particulieren, funders en landelijke en regionale ondernemers die, vanuit maatschappelijke verantwoordelijkheid, mee investeren in Credo en daar duurzaam opbrengsten (omzet, beter imago, klantenbinding etc.) uit ontvangen.
Samen met de lokale stichters schrijft Credo een nieuw hoofdstuk in de beweging. Ze ‘bouwen' samen met de overheid, ondernemingen en andere partners aan de bloei van jongeren, maar ook aan een nieuwe zorgeconomie. En dat doen ze vanuit het motto van Credo: alles is mogelijk, voor wie gelooft!
