Kimberley
Hoi, mijn naam is Kimberley! Ik ben derdejaars student aan de opleiding Social Work. Voor mijn derdejaars stage ben ik op zoek gegaan naar een stage waarbij ik in een kleinere setting aan de slag zou gaan. Ik was namelijk erg benieuwd wat de effecten van deze aanpak zouden zijn. Via social media was ik al bekend met het Credo Huis, dus ik dacht: ‘Laat ik eens solliciteren en kijken wat het brengt’. Al snel kreeg ik de uitnodiging om vrijblijvend op gesprek te komen. Bij binnenkomst kwam ik gelijk in een warm bad terecht. Het was een ontzettend leuk gesprek en er werd gevraagd of ik een dagje mee wilde draaien. Ook mocht ik aanwezig zijn bij een vrijwilligersbijeenkomst. Deze openheid en hartelijkheid gaven voor mij de doorslag dat ik bij Credo als stagiaire aan de slag wilde gaan.
Een andere reden waarom ik voor Credo heb gekozen, is omdat het goed aansluit bij mijn studie. Bij mijn opleiding heb ik gekozen voor jeugdhulpverlening als specificatie. Veel van de jongeren komen uit deze setting. Bij Credo gaat het net iets anders. Iedereen geeft liefde, tijd en aandacht aan de jongeren, waardoor zij niet zomaar in een instelling terechtkomen. Deze jongeren komen terecht in een (t)huis waar ze zichzelf kunnen ontwikkelen. Er wordt de tijd genomen om echt met de jongeren samen te zitten en te luisteren naar wat ze te vertellen hebben. Het is een drijfveer om van mens tot mens aan de slag te gaan en niet als hulpverlener tot jongere.
Hoe een dag voor mij bij het Credo Huis eruitziet? Iedereen weet, zowel de jongeren als de trajectbegeleiders, dat ik altijd begin met een kopje koffie. Daarna is het eigenlijk altijd een verrassing wat de dag gaat brengen. Soms moeten er boodschappen gedaan worden, soms moet je met jongeren mee naar afspraken, soms is er tijd om aan schoolopdrachten te werken en soms ga je gewoon simpelweg met een jongere zitten kletsen als diegene hier behoefte aan heeft. Geen dag is hetzelfde en dat maakt iedere dag weer een nieuwe uitdaging.
Ik vind het lastig om te vertellen wat mijn favoriete Credo verhaal is. Er zijn er voor mij zoveel! Ik denk dat ik dan toch ga voor het verhaal waar een jongere samen met mij kerstpakketten ging rondbrengen. Deze jongere heeft zich tien weken lang ingezet om het idee op te zetten, middelen te verzamelen, te netwerken, pakketten samen te stellen en ze rond te brengen. Ik vond het heel mooi om te zien dat deze jongere werd geraakt door armoede en bereid is geweest om er iets mee te doen. Ik ben vooral ontzettend trots dat dit idee uiteindelijk ook echt van de grond is gekomen en dat de jongere zich heeft ingezet voor al deze gezinnen!